حال و روز بد این روزهای خودم

از حال بد خودم بگم تنها یک روز بعد از دست دادن پدر عزیزم حالم بسیار بد شد و دکتر احتمال زایمان زودرس بهم داد و استراحت مطلق

حتی قدرت راه رفتن هم نداشتم سعید و سهیل به زور تا مطب دکتر میبردن و میاوردن و آمپول و سرم و استراحت مطلق اما دوایی به درد دل ماتم زده من نداشت و کار به بیمارستان کشید ناگفته نمونه از زحمات پسرعمم باید تشکر کنم که سنگ تمام گذاشت حال من به روزی رسید که دیگه خون بالا میاوردم و هیچ امیدی به زنده بودن خودم و فرزند کوچولوم نداشتم.

اما حال مادرم از من بدتر شد و کار اونم به بیمارستان کشید ناگفته نمونه آنفولانزای بسیار شدیدی که گرفتیم ویروسی بود و همه مبتلا شده بودیم حال بد مامان باعث شد ی کم به خودم بیام و به خاطر اونا هم که شده به خودم روحیه بدم و برای خوب شدنم تلاش کنم بعد از طی کردن دو دوره آنفولانزا طی بیست روز و حال بسیار بد سونوگرافی رفتم و تنها خبر خوش این روزهای بد شنیدن سلامت نی نی بود البته اونم حسابی وزن کم کرده بود و دکتر دلیلشو مصرف آنتی بیتیک زیاد دونست، بماند به یادگار اون سونو و دکتر حسنی نصب که برخورد خوبش و صحبت هایی که با من کرد، اینقد روحیه گرفته بودم به پیشنهاد دکتر بعد ازسونو از مغازه روبه روی سونوگرافی اولین لباس برای نی نی رو با سلیقه امیر تهیه کردیم و روزنه امیدی برای روزهای خوب تو قلبم جوانه زد به پیشنهاد دکتر کارم رو ادامه دادم که واقعا پیشنهاد عالی بود بعد از دو هفته به محیط کار برگشتم و نمیدونم باید بگم خوشبختانه یا متاسفانه اینقد حجم کار بالا بود و کارهای عقب افتاده مرخصی من زیاد شده بود که با درگیر شدن با این اوضاع فرصت گریه و ناله من محدود تر میشد و خستگی بعد از این حجم کار باعث میشد ناخودآگاه بتونم بخوابم گرچه در بیشتر موارد بازم با گریه بیدار میشدم اما همین که میتونستم ساعتی در خواب باشم خیلی خوب بود چون از بعد از فوت پدر نمیتونستم بخوابم.

قراره اینجا از خاطرات خوب بنویسیم سعی میکنم دیگه از دلتنگی هام چیزی ننویسم تا بعدا با خواندن وبلاگ توسط بچه ها، ناراحت نشن از پست بعدی فقط از زیبایی ها مینویسیم